•اسپیسر پلاستیکی: در حالی که این نوع اسپیسرها رواج بیشتری دارند، اما به خاطر جنسی که دارند به عنوان جزئی بیگانه در سازه‌ها شناخته می‌شوند. زیرا در اسپیسرهای پلاستیکی به خاطر تفاوت جنس پلاستیک با میلگردهای استفاده شده در بتن امکان آمیختگی کامل بین مصالح وجود ندارد و در نهایت یک درز کوچک به وجود می‌آید. اما به‌هرحال هزینه کمتری از سایر مدل‌ها دارند.
•اسپیسر بتنی: اگر عیار بتن مصرفی با عیار اسپیسرهای بتنی یکسان باشد، این اسپیسرها بهترین گزینه برای قسمت‌های مسطح است. در این مورد به دلیل همخوانی جنس اسپیسر بتنی با مصالح بتن‌ریزی احتمال ایجاد درز و شکاف بسیار کم است و یکنواختی و هم‌سطحی کاملاً رعایت می‌شود. اما از معایب بزرگ این نوع اسپیسر این است که سنگین بوده و هزینه بالاتری برای فرایند تولید آن مورد نیاز است.